این مطلبی که نوشتم ،تکلیف روش نویسندگی سال91–90 بود که استادمون از ما خواسته بودنددر مورد هرموضوعی که علاقه دارید بنویسیدازهمین ابتد ا از ایشان متشکرم که نوشته های ما رو گرچه ساده بود وشروع کارنویسندگی ما بود می پذیرفتندوبسیار به نوشتن تشویقمان می کردند.اولش که شروع به نوشتن این بحث اخلاقی کردم 4–3خط می نوشتم وبر می گشتم دوباره از اول نگاهش می کردم بعضی کلمات وجملات رو عوض می کردم... خلاصه این مطلب چندبار بازنویسی شده تا به این صورت نوشته شده.

شما هم می تونید بنویسیداگه تا حالاننوشتید از کم شروع کنیدوچند خط درمورد هر موضوعی که دوست دارید،بنویسیدکم کم قلمتون قوی میشه.خواندن داستان،فرهنگ لغت ودانستن معانی الفاظ وهمچنین معانی مختلف ومشترک یک لفظ و... کمک زیادی به خوب نوشتن شما می کند. موفق باشید.

خواهرم!

ای دختر ایران زمین،یک نظر عکس شهید ان را ببین

درخیابان چهره آرایش مکن، از جوانان سلب آسایش مکن

یادکن از آتش روز معاد،طره ی گیسو مده در دست باد

زلف را از روسری بیرون مریز، در مسیر چشم ها افسون مریز

خواهرم! دیگر تو کودک نیستی ،فاش تر گویم عروسک نیستی.

پوشش زهرا(س)مگر اینگونه بود؟؟؟

یک حقیقت!

دیروز از هرچه بود گذشتیم، امروزاز هر چه بودیم!

آنجا پشت خاکریز بودیم واینجا درپناه میز!

دیروز دنبال گمنامی بودیم،امروز مواظبیم ناممان گم نشود!

جبهه بوی ایمان می داد، اینجا ایمانمان بو می دهد!

جبهه سرزمین صداقت بود، اینجا پراز حسادت!

جبهه زمین جوانمردی بود، اینجا جوانمردی بر زمین می خورد!

_{شهیدان بیش از آنکه خاکی باشند آسمانی بودند،عاشقانی که
در دریای مشکلات خـلاف مــوج شـنا می کردند تا به اوج
رسیدندوسـاحل همتشان بسیار وسیع بود،بسیار در خــویش
ســفر کردند تا شـکوهمــندترین و زیـبا ترین لحظــه ها راآفــریدند.
^{اینک ما باید راویان8سال آتش وخون ومقاومت وایستادگی باشیم.باید رسولان8فصل عشق،8 خان مردانگی،و8 سال مظلومیت باشیم،تا بی خبران بدانند بر دستاوردهای شهیدان تکــیه زده اندوباید سـرآینده ی  لحظه های ناب و بی نظیر بود ...}}  

 سلام ، این تابلووخاکریزی که می بینید شاید براتون آشنا باشه، اینجا منطقه عملیاتی فاو هست.

این عکس رو روزی که با کاروان راهیان نوررفته بودم خودم با دوربین  گرفتم .

یادش بخـیر...           

شادی ارواح   مطهر شهدا صلوات